Gene raflar arası serseri mayın gibi dolanırken sarı-siyah bir kitaba gözüm takıldı, elime aldığımda Oğuz Aral'ın biyografisinin olduğunu gördüm. Korhan Atay ve Figen Kumru Akşit tarafından yazılmış ve Doğan Kitap tarafından çıkartılmış "Mizahın Abisi Oğuz Aral".Oğuz Aral'a olan ilgi ve sevgim zamanında Hürriyet gazetesinde çıkan yazıları ve Avni karikatürlerinden ileri geliyordu. Avni'nin gariban halleri, kendisinin esprili dille anlattığı yaşlılık huysuzlukları... "Huysuz İhtiyar" adlı kitabını da aynı zevkle okumuştum. O yıllarda çocukluk-gençlik dönemim daha ağır bastığından olsa gerek, sadece espri kısmına odaklanmış olmalıyım. Şu anki gençlik-yetişkinlik dönemi ışığında ve bu kitabın rehberliğinde, o yazıların sadece esprili ve komik anlardan oluşmadığını idrak edebiliyorum.
Satırlarda hayat var. Acısıyla, buruk anlarıyla, gerçekliğiyle dopdolu bir hayat aktarılmış. Esprili bakış açısı satırların yürekten akıp gitmesini sağlarken, bazı anlarda da gözlere soğan etkisi yapan hüzünlü anlara dönüşüveriyor.
İçindekiler kısmına baktığımda gördüğüm bölüm başlıkları biraz içimi burmadı desem yalan olur. Biyografi insana Osmanlı Tarihi'ni anımsatan bir tarzda "Başlangıç, İlk Aşk, ..., Yükseliş, Zirve, ..., Düşüş,..." gibi bölümlere ayrılmış. Bir an durup kendi hayatlarımıza bakarsak tüylerimizin diken diken olması mümkün: "Şu an Yükseliş'teysem eğer, bunun ilerisi nasıl olacak? Hangi noktadan sonra Düşüş başlar? Nasıl bir sonla biterim?"
Her türlü zorluğa dayanmış ve sanatın pek çok dalıyla başarıyla uğraşmış, gençlere bilgisini sonuna dek aktarıp destek olmaya çalışmış bir mizahçının biyografisi... Gırgır dönemini görmüş-yaşamışlar için bir nostalji hissi, bizim gibi Oğuz Aral'ı son anlarında yakalamışlar içinse bilgilenme fırsatı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder